Rezerwat Brudzeńskie Jary

Rezerwat Brudzeńskie Jary utworzony został na terenie Brudzeńskiego Parku Krajobrazowego w 2002 r. na obszarze leśnym 39,1 ha (otulina 35,80 ha). Celem jego utworzenia było zachowanie ze względów naukowych, krajoznawczych i przyrodniczych skarpy Skrwy Prawej i dopływów tej rzeki. Ochronie podlegają też znajdujące się w rezerwacie zbiorowiska grądowe. Teren pokrywają pagórki o stromych zboczach. Obszar objęty ochroną cechuje znaczne urozmaicenie terenu oraz duże deniwelacje przekraczające 25 m. Na obszarze tym występuje interesująca szata roślinna – ponad 150 – letni drzewostan dębowy z domieszką: brzozy brodawkowej, lipy drobnolistnej, oraz klonów, w sąsiedztwie cieków występuje także topola biała i olsza czarna. Podszyt budują gatunki ciepłolubne: leszczyna pospolita, wiciokrzew suchodrzew, czeremcha pospolita. Do najcenniejszych składowych runa należą: śnieżyczka przebiśnieg, rutewka orlikolistna, zawilec gajowy i zawilec żółty, pierwiosnek lekarski, kopytnik pospolity, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, bluszcz pospolity oplatający drzewa, konwalia majowa – cechuje je łanowe występowanie w okresie wczesno-wiosennym. Obszar rezerwatu ma też wartość kulturowo- historyczną. W północno – zachodniej części rezerwatu, na krawędzi wysokiego brzegu doliny Skrwy Prawej znajduje się dobrze zachowane wczesnośredniowieczne grodzisko. Jest to grodzisko pierścieniowate o kształcie zbliżonym do trójkąta, o rozmiarach w najszerszym miejscu wynoszącym ok. 125 x 90 m. Warto wspiąć się na górną platformę grodziska. Widok jaki roztacza się przed nami zapiera dech w piersiach.  Jest też pamiątka bliskich czasów II wojny światowej – obelisk upamiętniający śmierć sześciu Polaków zamordowanych przez Niemców.